Het belang van consumentenwetgeving

Namens de Consumentenkring Suriname is op 02 november 2020 een brief gestuurd naar de voorzitter van de Nationale Assemblee de heer M. Bee. De complete inhoud van de brief volgt hieronder.

Betreft: Goedkeuring ingediende initiatiefwet ‘houdende vaststelling van regels ter bevordering en bescherming van de rechten van de consument’

Geachte voorzitter,

Middels navolgende argumentatie verzoekt de Consumentenkring, dat de op 13 maart 2020 ingediende initiatiefwet ‘houdende vaststelling van regels ter bevordering en bescherming van de rechten van de consument’ (consumentenbeschermingswet, Aanb._Initiatiefvoorstel_Consumentenbeschermingswet) met spoed wordt goedgekeurd, aangenomen en geïmplementeerd.

Het Ontwikkelingsplan 2017-2021 (OP 2017-2021), (Het ontwikkelingsplan is offline gehaald!) is al enkele jaren geleden bij wet vastgesteld en is niet bij wet gewijzigd door de huidige regering onder leiding van president Santokhi. Dit OP 2017-2021 is dan ook integraal van toepassing. Het plan beschrijft onder andere de consensus tussen Surinamers op verschillende gebieden, waaronder consumentenbescherming, dat een deelgebied is van het ‘inrichten’ van lokale markten, en waarvoor concrete actie noodzakelijk is. Dat betekent dan ook dat de regering op basis van dat plan daadwerkelijk tot actie dient over te gaan.

Het OP 2017-2021 omarmt onder andere het fundamentele uitgangspunt: ‘dat als de nodige wetgeving en de instituten operationeel zijn, bewuste en georganiseerde consumenten beter in staat zijn hun belangen te beschermen’.

Deze huidige regering heeft door de aanname van dat standpunt, afstand genomen van de traditionele opvatting dat ‘consumentenbescherming slechts wordt gezien als repressief optreden en marktingrijpen van de Overheid’ (OP 2017-2021, p64). Integendeel, de regering heeft zich gecommitteerd aan de huidige strategie dat de bescherming van de consumenten onderdeel is van een bredere doelstelling, die zich uitstrekt naar onder meer het ’empoweren’ van consumenten en hun organisaties.

Het middel bij uitstek om empowerment bij consumenten zo optimaal mogelijk te bewerkstelligen betreft de implementatie van een consumentenwetgeving.

Uw consumentenvereniging de “Consumentenkring Suriname” member of Consumer International and the Caribbean Consumer Council Bij de consumenten spelen al jarenlang veel irritaties waarvoor niet of nauwelijks oplossingen te vinden zijn. Door de huidige ontwikkelingen in Suriname nemen die irritaties alleen maar toe. Bijvoorbeeld het feit dat verkopers geen garantie bieden op verkochte producten. Verkopers bieden vaak geen kwalitatief goede producten aan waardoor de consument achteraf vaak teleurgesteld en zonder rechten het nakijken heeft. Geleverde diensten worden te vaak gebrekkig geleverd en de consument wordt van het kastje naar de muur gestuurd. Als de consument zijn recht probeert te halen, heeft men te vaak te maken met ambtenaren die subjectief en met persoonlijke belangen de zaken bekijken. Die willekeurigheid is onwenselijk en bevordert enkel de corruptie.

Om die frustraties effectief aan te pakken en de consument sterker in haar schoenen te laten staan, biedt de ingediende initiatiefwet de consument meer mogelijkheden en autonomie om haar recht te behalen. De consument hoeft geen kostbare tijd en energie van bevoegde ambtenaren aan te spreken om een probleem voor te leggen en een oplossing te zoeken. De consument kan dan zoveel mogelijk zelfstandig optreden en trachten problemen te voorkomen. Belangrijk is ook te beseffen dat naarmate de bekendheid met de wetgeving toeneemt, zowel de consument als de verkoper elkaar kunnen wijzen op de (on)mogelijkheden op het gebied van consumentenrecht. Ook voor de verkoper heeft de initiatiefwet toegevoegde waarde. Dus hoe eerder consumentenwetgeving van toepassing is, hoe eerder dat proces van autonomie en kritische bewustwording bij beide partijen in gang wordt gezet.

Spoedige inwerkingtreding van de initiatiefwet is dus in het belang voor alle consumenten van Suriname, waaronder ook U voorzitter, de gehele regering en onze president toe behoren.

Graag verzoekt de Consumentenkring dan ook dat de initiatiefwet met spoed wordt behandeld, goedgekeurd, aangenomen en geïmplementeerd.

Met de meeste hoogachting,

A.F. Alleyne

Heden is door Hans Moison (Twitter: @HansMoison) een goed stuk geschreven en gepubliceerd op zijn website (‘Diasporabijdrage aan de ontwikkeling van Suriname?’ – Hans Moison). Ik verwijs u naar zijn website om meer te weten te komen over deze persoon. Hij schrijft en twittert regelmatig interessante en opbouwende kritische noten over Suriname.

Wij als Consumentenkring onderschrijven hetgeen Moison in dit stuk bespreekt.

Recent is ons een beschikking d.d. 29 januari 2021 onder ogen gekomen waarin door het Ministerie van Landbouw, veeteelt en visserij (LVV) is besloten dat de opkoopprijs van melk wordt verhoogd van SRD 5,50 per kg naar SRD 7,50 per kg. Deze toeslag is bestemd als compensatie naar de melkproducenten toe. Ook is in dezelfde beschikking besloten dat de consument voor 1 liter gepasteuriseerde melk geen SRD 8,50, maar SRD 9.50 gaat betalen.

Wij van de Consumentenkring vragen ons af waarom de melkproducenten worden gecompenseerd voor de koersstijging en de consumenten het gelag moeten betalen.

Al in 2004 gaf het International Fact-Checking Network (IFCN, https://www.poynter.org/ifcn/) aan dat de melkprijzen snel gaan stijgen en dat de melkveehouders veel geld gaan verdienen. Leuk voor de boeren, maar minder leuk voor de consumenten.

Nu 16 jaar later is die bewering meer dan waar geworden.

De prijzen zijn enorm gestegen in zowel de USA als in Europa. De prijzen in 2019 en 2020 schommelden in de USA wel sterk, maar varieerden tussen Euro 27 – 46 per 100/kg en in Nederland tussen de Euro 33 – 38 per 100/kg.

En voor Suriname dan?

Reeds in een onderzoeksrapport ‘Ontwikkeling van de melkveehouderij in Suriname’ gedateerd mei 2010, (https://edepot.wur.nl/256949), werd aangegeven dat de melkprijs in 2008/2009 veel hoger lag dan vergelijkbare melkprijzen in de USA en West-Europa.

Deze beschikking van het LVV geeft de overbetaalde melkveehouders een cadeautje als gevolg van de koersschommelingen en pakt een grote groep minderbedeelde consumenten omdat zij voor een belangrijk basisgoed meer moeten betalen.

Op basis van deze beschikking bedraagt de Surinaamse prijs voor 100 kg melk omgerekend met een koers van SRD 14,29, Euro 52,48. Dat is beduidend hoger dan de hoogst noteerbare prijs van Euro 46 in de USA en significant hoger dan de Nederlandse hoogste prijs van Euro 38.

Wij van de Consumentenkring vragen ons tevens af, of het niet beter is een zodanig monetair systeem op te bouwen waarbij het algehele inkomensniveau voor in ieder geval de minderbedeelden hoger wordt. Met dat hogere inkomen behouden de consumenten zelf de vrijheid om naar believen bepaalde producten te kopen.

Geachte Excellentie,

De Consumentenkring constateert de afgelopen jaren dat consumenten steeds meer klagen en hun rechten willen halen. Wij zien daarnaast ook dat er steeds meer klachten komen over prijzen in de winkels, geen sociaal vangnet voor sociaal zwakkeren, gebrekkige dan wel het ontbreken van adequate medische voorziening.

Bedrijven die door onvoorziene omstandigheden inkomsten moeten derven van consumenten die zich op verschillende manieren ongehoord weten, onheus bejegend voelen, dan wel anderszins ontevreden zijn als gevolg van overheidshandelen.

De geluiden worden steeds kritischer en worden steeds meer in de media geuit.

Geen enkele regering zit daarop te wachten en zal willen trachten daar een oplossing voor te vinden.

Een juiste interpretatie van die klachten en kritische geluiden door de Consumentenkring leidt tot de conclusie dat er behoefte is aan een onafhankelijk persoon c.q. orgaan om die klachten van de burgers te horen en daar ook daadwerkelijk iets mee doet.

Een oplossing is de installatie van een Ombudsman.

Er zal een wettelijk geregeld orgaan moeten bestaan, dat de belangen behartigt van burgers, bedrijven en de overheid, en daaruit voorvloeiende conflicten helpt oplossen en begeleiden. Dit om onder andere corruptie te bestrijden, het werk en de dienstverlening van de overheden onder de loep te nemen en waar nodig verbeteringen aandragen, door burgers de weg te wijzen naar het juiste loket, advies te geven en effectief onderzoek te doen.

In tegenstelling tot vele landen in de wereld heeft Suriname geen Ombudsman.

De Consumentenkring pleit dan ook voor een spoedige installatie van een Ombudsman en biedt haar ervaring en expertise aan om dit proces te begeleiden.

Geachte directeur,

Het regende in het verleden al klachten betreffende de dienstverlening van Telesur (https://www.gfcnieuws.com/het-regent-klachten-over-storingen-netwerk-telesur/). Door de recente ontwikkelingen is dat nog meer toegenomen. Ook zijn er andere soort klachten bijgekomen.

Welke soort klachten betreffen dat:

1) Telesur hanteert zeer lange wachttijden voor de aanleg van wifi. Bestaande klanten die een 2e aansluiting wensen en tevens aankomende klanten krijgen te horen dat met een wachttijd rekening moet worden gehouden van 8 weken. Daarna kan contact worden opgenomen met Telesur om een reminder te geven. Die termijn om een reminder te geven is een periode vol onzekerheid voor de klant. Enkel wordt aangegeven dat een email zal worden gestuurd naar de technische dienst en de klant dient wederom te wachten. Niet wordt aangegeven waarom het zo lang duurt en hoe lang het nog gaat duren. De klant wordt dus steeds zonder enige informatie weggestuurd. Die onzekerheid frustreert omdat wifi een belangrijke eerste levensbehoefte is geworden, naast voeding, kleding en huisvesting. Wifi is noodzakelijk voor werk, school en sociale contacten.

2) De prijzen van wifi voor de vaste aansluitingen zijn omhoog gegaan. In deze barre economische tijden zeer vervelend. Maar nog altijd goedkoper dan mobiele dataplannen. Mobiel internet is inmiddels onbetaalbaar geworden, waardoor de wens en de vraag naar vaste aansluitingen groter is geworden. Gelet op punt 1 is het nog meer frustrerend geworden dat de aanleg van vaste wifi-aansluitingen onverklaarbare vertragingen oploopt en niet duidelijk is, of en wanneer deze worden aangesloten.

Dat corona nog steeds de reden is valt moeilijk aan te nemen. Dat argument wordt te pas en te onpas gebruikt zonder redelijke grond. Dit wringt nog meer als te zien is dat de laatste tijd steeds meer acties worden gepresenteerd voor mobiele dataplannen. Maar hoe aantrekkelijk deze ook zijn, er komt altijd een te snel einde aan die mobiele dataplannen waardoor je weer moet bijkopen. Dit is natuurlijk onacceptabel.

3) Telesur had na de verhoging van de unificatiekoers, ook nog eens de prijzen van de afzonderlijke impulsen verhoogd. Recent heeft Telesur aangegeven, dat bij wijze van tegemoetkoming voor de internetabonnementen de koers wordt vastgesteld op 12,5. Of dit ook geldt voor de mobiele dataplannen en de overige diensten is onduidelijk. Ook is onduidelijk in geval men beltegoed koopt welke koers dan geldt wanneer het tegoed wordt verzilverd op de telefoon. Worden de SRD’s daadwerkelijk in de van toepassing zijnde Amerikaanse dollars omgezet? En hoe kan men dat controleren. Al die stappen blijven uit het zicht van consumenten en Telesur profiteert daarvan. De consument heeft er recht op dat voor iedere bestelling die zij doet direct inzicht wordt verkregen in de prijs en dat gemakkelijk de prijsopbouw valt af te leiden.

4) Telesur heeft de impulstarieven verdubbeld. De impulsduur verschilt per tijdsinterval (https://www.telesur.sr/service/vast-bellen/veelgestelde-vragen/aansluitingen/wat-is-een-impuls/). Ook kunnen de tarieven voor bellen naar bepaalde landen die relatief dichtbij Suriname liggen, oplopen tot omgerekend 68,25 SRD per minuut. Dat besef je niet wanneer je na het gesprek je beltegoed checkt, want dat wordt weergegeven in Amerikaanse dollars. Als je dat in SRD’s zou zien, dan schrik je en besef je het pas.

5) Telesur hanteert prijsopgaves die voor alle diensten op haar website worden gepresenteerd (https://www.telesur.sr/). De prijzen voor internet worden over het algemeen uitgedrukt in Surinaamse dollars. De roaming tarieven (internationaal bellen) worden daarentegen uitgedrukt in Amerikaanse dollars (https://www.telesur.sr/mobiel/roaming/roaming-tarieven/). Dit is verwarrend omdat op de telefoon Amerikaanse dollars worden weergegeven. Op deze manier is het onmogelijk om real-time uit te rekenen of de prijs klopt en welke koers Telesur hanteert. Telesur dient dan ook de prijzen niet alleen weer te geven in Amerikaanse dollars, maar tevens in Surinaamse dollars. De consument moet bij het aankopen op de telefoon direct kunnen zien en controleren hoeveel een dienst kost. Of het nu bellen, sms-en dan wel internetten is.

6) Telesur biedt interessante (tijdelijke) acties aan. Maar indien men een lopend mobiel dataplan heeft, kan niet van de actie gebruik worden gemaakt omdat bij de aanvraag daarvan Telesur aangeeft: ‘De gevraagde dienst kan niet geleverd worden. U heeft reeds een actieve NET service.’. Er wordt dus een worst voorgehouden en men dient eerst zo snel mogelijk het lopende plan op te maken voordat gebruik kan worden gemaakt van de actie. Een actie moet ook mogelijk worden gemaakt indien men een lopend plan heeft. Het is niet eerlijk op deze wijze te stimuleren dat mensen eerst hun lopend plan snel opmaken. Of dat op deze wijze consumenten de mogelijkheid wordt ontnomen gebruik te maken van een actie.

Graag verzoekt de Consumentenkring dat met spoed een bespreking wordt belegd met de directeur van Telesur om deze punten te bespreken en een oplossing te zoeken.

Geachte minister,

De Consumentenkring is van mening dat Suriname toe is aan de noodzakelijke realisering van een uitgebreide en veilige wandel- en fietspadenstructuur.

Op dit moment maken weinig burgers gebruik van de mogelijkheid om te wandelen en/of te fietsen omdat veel openbare ruimte onrechtmatig in gebruik is genomen. Veel bermen worden doorgetrokken tot aan de openbare weg. Deze worden beplant, of geëxploiteerd, dan wel anderszins in gebruik genomen waardoor het niet dan wel gebrekkig mogelijk is daar te wandelen en/of te fietsen. Dit zorgt voor zeer onveilige situaties die al jarenlang een doorn in het oog is van de burgers en de politiek.

Meer wandelen en fietsgebruik draagt bij aan een betere bereikbaarheid, veiligheid, gezondheid en leefbaarheid. En is goed voor het klimaat. Daarom is het van belang dat de Surinaamse regering maximaal inzet op het stimuleren van fietsgebruik.

Het is algemeen bekend dat het in de steden vaak sneller en goedkoper is, om voor een korte afstand te wandelen of de fiets te pakken in plaats van de auto. Nog meer geldt dit als men weet dat je met de auto grotendeels in de file staat. Het fileprobleem wordt ook alleen maar groter in Suriname. Vermindering van het fileprobleem kan alleen gevonden worden in de stimulering van de burgers om meer te wandelen en te fietsen.

Als gevolg daarvan is er dan ook weer minder geluidsoverlast en luchtvervuiling.

Gezondheid
Wandelen en fietsen zijn een van de belangrijkste vormen van openluchtrecreatie. Iedereen is het ermee eens dat deze vormen van recreatie goed zijn voor de gezondheid.

De meerderheid van de samenleving kampt bijvoorbeeld met overgewicht. Dit stelt onderzoekster Ingrid Krishnadath aan de hand van het landelijk onderzoek “Langa wan anu gi wan gosontu Sranan” (Help Suriname gezond maken, red.) (https://www.waterkant.net/suriname/2014/01/18/onderzoek-meerderheid-surinamers-is-te-dik/). Ook is een aanzienlijk aantal Surinaamse kinderen te dik en is het daarom de plicht van ouders om hen zoveel mogelijk te behoeden voor de nadelige gevolgen van overgewicht (https://www.familienieuws.com/2018/02/24/video-teveel-kinderen-in-suriname-zijn-te-dik-speelt-jouw-kind-nog-buiten/). Documentairemaker Joey Rayman heeft het een en ander vastgelegd in een documentaire (https://fathh.com/suriname/nieuws/57127/surinamers-zijn-te-dik-en-leven-ongezond.html.

Uit verschillende onderzoeken blijkt dat wandelen en fietsen kan zorgen voor vermindering van hart- en vaatziekten en aandoeningen van de luchtwegen, van overgewicht en diabetes type 2, betere slaapkwaliteit en betere mentale gezondheid. Als gevolg van meer wandelen en fietsen kan ook op termijn het algemene ziekteverzuim dalen.

Wij zien graag dat hier meer aandacht aan wordt besteed.

Veiligheid
Het aanleggen van wandel- en fietspaden kan bijdragen aan de veiligheid van het niet-gemotoriseerde verkeer.

Hoe gevaarlijk het is als langzaam verkeer dat zich op de openbare weg begeeft, blijkt ook uit de vele verkeersongelukken met brommers, fietsers en voetgangers. Deze kwetsbare groep dient dus beschermd te worden.

Op dit moment zijn er te weinig paden voor wandelen en fietsen en is het ronduit gevaarlijk om je als wandelaar en/of fietser in het verkeer te begeven. Het is zelfs zo dat het onbegrip van medeverkeersgebruikers zo groot is dat zij boos worden op fietsers en wandelaars omdat zij meedoen aan het verkeer.
Daarom dienen ook de verkeersregels betrekking hebbende op wandelaars en fietsers duidelijk gemaakt te worden aan alle verkeersdeelnemers.

De straten die als eerste in aanmerking komen om uitgebreid te worden met wandel- en fietspaden betreffen de Highway, de ringweg en de Tourtonnelaan. Deze wegen worden steeds meer en regelmatiger gebruikt als openbare markt waar veel mensen op alle mogelijke manieren gebruik van maken. De kansen op (dodelijke) verkeersongelukken stijgen met de dag. Het is dan ook van belang dat die wegen snel worden gereorganiseerd.

Bij de aanleg van wandel- en fietsvoorzieningen moet het niet alleen gaan om voldoende wandel- en fietspaden. Minstens zo belangrijk is de kwaliteit van de paden. De paden moeten goed onderhouden zijn en breed genoeg om elkaar te passeren, zodat er geen hinder van overig verkeer is.

Kostenstijgingen
Het vaker wandelen en gebruiken van de fiets zal onze burgers niet alleen fitter maken. Er zal ook vanuit kostenoverwegingen bespaard kunnen worden op een aantal gebieden, waaronder het milieu, benzine en veiligheid.

Niemand kan ontkennen dat recent door allerlei omstandigheden belangrijke basisbenodigdheden van de burgers buitenproportioneel zijn gestegen. Ook de benzineprijs is in korte termijn gestegen. Naast die kostenstijgingen is het beschikbaar inkomen van de burgers gedaald als gevolg van het dalend nationaal inkomen en de depreciatie van de wisselkoers.

Wandelen en fietsen kost, naast de aanschaf van wandelschoenen en een fiets, nagenoeg niets. Fietsen kost jaarlijks maximaal 25% van de kosten van een auto.

Op grond van het voorgaande is dan ook genoegzaam de noodzaak beargumenteerd dat er wandel- en fietspaden dienen te worden aangelegd.

Met de meeste hoogachting,

A.F. Alleyne
(voorzitter)