Uncategorized

Met alcohol op gaan rijden is een enorme gok. Het is spelen met je leven en dat van anderen. En het is ook nog eens spelen met je duurbetaalde rijbewijs.

Alcohol maakt overmoedig. Je denkt dat je alles aankunt, zeker zoiets ‘alledaags’ als auto of brommer rijden. Toch blijkt alcohol veel meer invloed op je rijgedrag te hebben dan je zou denken. En het vervelende is: als alcohol eenmaal in je bloed zit, gaat het er niet snel weer uit. Ook niet met een snel broodje shoarma na een avondje stappen. Of met sterke koffie aan het eind van het feest. En trouwens ook niet met overgeven.

Ondanks alle voorlichting en politiecontroles, stappen nog steeds te veel mensen met alcohol op achter het stuur. Het gevolg is, dat elke week onnodig slachtoffers vallen. Vaak jonge mensen in de bloei van hun leven. Om precies te zijn: van de circa 250 doden en 3500 zwaargewonden per jaar door alcohol in het verkeer, is ongeveer een kwart jonger dan 24 jaar.
Waarom geen 0,2 promille voor iedereen?

Voor beginnende bestuurders gelden sinds 1 januari 2006 strengere regels voor alcohol in het verkeer. De alcohollimiet van 0,2‰ is er voor iedereen die z’n rijbewijs heeft vanaf 30 maart 2002 of het nog gaat halen. Ook het bromfietsrijbewijs, dat 1 oktober 2006 is ingevoerd, valt onder de maatregel beginnend bestuurder. Mensen die jonger zijn dan 18 jaar als ze hun rijbewijs halen, zijn 7 jaar lang beginnend bestuurder. Voor degenen die ouder zijn dan 18 als ze hun rijbewijs halen geldt de 0,2‰ limiet de eerste vijf jaar. Kort gezegd komt de regel op het volgende neer: Méér dan 0,2‰ alcohol? Niet meer rijden!

Omdat juist díe groep een hoge kans heeft op een ongeluk, geldt voor jongere en minder ervaren bestuurders een strengere alcohollimiet. Dat werpt natuurlijk de vraag op wanneer iemand een ervaren bestuurder mag worden genoemd. Die grens is gebaseerd op cijfers en onderzoek. Daaruit blijkt simpelweg dat jongere en minder ervaren bestuurders al bij een alcoholpromillage vanaf 0,2‰ sneller een gevaar op de weg kunnen zijn.
Hoeveel is 0,2 promille eigenlijk?

Weinig, heel weinig. Maar hóe weinig precies, dat is moeilijk te zeggen, omdat alcohol bij iedereen anders valt. Je lichaamsgewicht speelt een rol. En in het ene drankje zit meer alcohol dan in het andere. Of je man of vrouw bent, telt soms ook mee. De beste tip die we je daarom kunnen geven is: drink gewoon geen alcohol, als je nog moet rijden. Dan blijf je altijd aan de veilige kant van de streep.
Zo dicht mogelijk naar de 0,0 promille

Doel van de regels is om de combinatie van drinken en rijden tegen te gaan. Want die combinatie is en blijft levensgevaarlijk. Je zou denken: waarom dan niet gewoon 0,0‰? Daar is uitgebreid naar gekeken, maar het bleek niet te kunnen. Bijvoorbeeld omdat je door het eten van zoetigheid al kleine hoeveelheden alcohol in je bloed kan krijgen. Daarom is de grens gelegd bij die 0,2‰. Maar eigenlijk betekent het gewoon: niet drinken, als je nog de weg op moet.
Wat als je teveel hebt gedronken en toch gaat rijden?

Dan ben je natuurlijk niet slim bezig. Je zet je eigen veiligheid én die van anderen op het spel. Bovendien riskeer je een stevige boete. Blaas je meer dan 0,2‰, dan mag je niet verder rijden. Als je bent betrokken bij een ongeluk, dan wordt het nog veel vervelender. Denk daarbij aan het kwijtraken van je rijbewijs. En zelfs aan forse cel- of werkstraffen. Word je gepakt met meer dan 0,8‰ alcohol in je bloed, dan volgt een verplichte EMA-cursus (Educatieve Maatregel Alcohol). Die kost je niet alleen drie vrije dagen, maar ook nog eens het cursusgeld van minimaal 750 euro.
Je wilt drinken en veilig thuiskomen?

Dat is veel simpeler dan je zou denken. Het enige wat je hoeft te doen, is vooraf even een Bob regelen. Want Bob blijft nuchter en zorgt dat jij veilig thuis komt. En het mooie is: de volgende keer ben jij gewoon de Bob.

Als je heftig reageert op melkproducten Heb je last van overmatige gas- en zuurproductie, een opgeblazen gevoel, winderigheid of diarree? Dan kan je lactoseintolerant
zijn. Heel vervelend, maar gelukkig kun je het met een goed dieet onder controle houden. Lactose is een natuurlijke melksuiker.

Het komt voor in de volgende melkproducten:
• Volle, halfvolle, magere melk en karnemelk.
• Geitenmelk, schapenmelk, paardenmelk en ezelinnenmelk.
• Zachte geiten- en schapenkaas (bijvoorbeeld feta).
• Chocolademelk, yoghurtdrink en fruitzuiveldranken.
• Smeltkaas, smeerkaas, buitenlandse kaas, verse kaas, cottage cheese en hüttenkäse.
• Yoghurt, kwark en melkkefir.
• Vla, pap, pudding en mousse.
• Slagroom, zure room en crème fraiche.

In Nederlandse harde kaas, zoals Goudse kaas, komt geen lactose voor. Lactose splitst zich in je darmen op in suikers, die door het hele lichaam kunnen worden opgenomen. Om lactose te verteren, is lactase nodig. Lactase splitst lactose in de suikers glucose en galactose, die je lichaam gebruikt als bouwstenen of energie.

Lactose-intolerantie
Lactose-intolerantie wil zeggen dat lactose in je darmen niet wordt afgebroken tot verteerbare suikers. Dit leidt tot verschijnselen als overmatig gas- en zuurproductie, opgeblazen gevoel, winderigheid en diarree. Dit komt doordat het enzym lactase in onvoldoende mate of helemaal niet aanwezig is. Of klachten optreden, hangt
onder meer af van de hoeveelheid lactase die je lichaam nog aanmaakt. Het hangt ook af van de samenstelling van de voeding en de soorten bacteriën die in je darmen leven. Schiet de aanmaak van lactase tekort, dan verteert de lactose uit de voeding onvoldoende. Het lichaam kan onverteerde lactose niet opnemen. Dit heet
‘lactosemalabsorptie’. Lactosemalabsorptie geeft niet altijd klachten. Waarschijnlijk hebben veel mensen een lactasentekort zonder dat zij hier iets van merken.